تنهای تنها

تو تاریکی تنها نشسته بود.
دوتا کوچه اون طرف تر، جشن نیمه شعبان بود.
پاهاش توان رفتن نداشت.
مردم هم یکی یکی رد می شدن و می رفتن و
محلش نمی گذاشتن.
با دیدن این تنهایی و عبورِ سردِ مردم
فکر کردم تنهایی قبر دیگه چی می تونه باشه؟
اولاد؛ همسایه؛ دوست؛ آشنا
کدوم یکی همراه خواهند بود؟

آهای دوستان!
کعبه همینجاست کجا می روید؟

ساعتی هم کلام شدم
به جشن نرسیدم
ولی خوش گذشت

یا صاحب الزمان
آقای خوبی!
تولدتون مبارک

ای مولای ما
دعا کن برای ما